< terug Column

Geen antwoord

Ze zijn met z’n 3-en aan het oefenen en één iemand heeft een probleem van zichzelf ingebracht en de anderen stellen (Oplossingsgerichte) vragen om hem verder te helpen.

Ik hoor dat ze vastlopen en loop naar hen toe. Ze kijken me verwachtingsvol aan.

‘Wat is zijn doel?’, vraag ik. Ik wijs naar de persoon die zijn probleem heeft ingebracht.

‘Nou, het probleem is dat (blablabla)!’ wordt er gereageerd.

‘Aha! (even stilte). Wat was mijn vraag?’ zeg ik heel vervelend.

‘Je vroeg wat zijn probleem was!’

Heel interessant en helemaal geen uitzondering. Mensen horen vaak niet wat je vraagt. Dat is niet omdat ze ongeïnteresseerd zijn. Of omdat ze slecht kunnen horen. Dat is – als je het mij vraagt – omdat ze zó druk bezig zijn met datgene dat ze bezig houdt, dat dáár de focus ligt. En dus niet bij mij of bij mijn vraag.

En het vreemde is dat wij als vragenstellers vaak helemaal niet door hebben dat onze vraag niet wordt beantwoord. En dat is jammer. Want als je zo je best hebt gedaan om een goede vraag te bedenken, dan wil je daar toch ook antwoord op?

Dus: luister steeds goed naar de ander. Heeft hij antwoord gegeven op de vraag? En zo niet: vind ik dat erg? Of ga ik mee met de ander en waar hij zit. Wat je ook doet: het maakt niet uit. Als je het maar bewust en weloverwogen doet.

En als je ervoor kiest om je vraag te herhalen, sluit dan eerst even kort aan bij het antwoord van de ander (bijvoorbeeld door een deel te herhalen) en stel je vraag daarna opnieuw, op een toon alsof je hem voor het eerst stelt (met andere woorden: niet ongeduldig zuchtend ‘maar wat ik dus vroeg….’ J).

Meer tips? Lees hier verder! Veel plezier!

Hartelijke groeten,
Irene Lansdaal

Meld je nu gratis aan

voor Solvitas Tips

Ontvang 1 x per maand de Solvitas Tips, met praktische tips over Oplossingsgericht Werken

(Zo’n 2000 mensen gingen je voor)

Maak kennis met onze Trainingen en workshops
Ik zoek een training voor... Mijn team Mijzelf